هواساز
هواساز، از تجهیزات مهم و کاربردی در سیستم های تهویه مطبوع می باشد. از دستگاه هواساز در ساختمان ها با کاربری های مختلف جهت تنظیم دما و رطوبت و همچنین ارتقای کیفیت هوا استفاده می کنند.
این دستگاه قادر است با دیگر سیستم های تهویه مطبوع مانند بویلر، دیگ بخار، چیلر و… ترکیب گردد.
هواسازها را می توان بر اساس ابعاد و ظرفیت هوادهی آنها تقسیم بندی نمود که انواع آن ها به صورت زیر است :
•​​​​​​​ هواساز خانگی
• ​​​​​​​هواساز صنعتی
•​​​​​​​​​​​​​​ هواساز آپارتمانی
اجزای تشکیل دهنده هواساز
دستگاه هواساز از اجزا و تجهیزات زیر تشکیل شده است:
•​​​​​​​ بای پس هوا
•​​​​​​​ تجهیزات تصفیه هوا
•​​​​​​​ کویل های گرمایشی
•​​​​​​​ دمپر های فشار شکن
•​​​​​​​ کویل های سرمایشی
•​​​​​​​ بدنه و استراکچر دستگاه
•​​​​​​​ افشانه ها و قطره گیر ها
•​​​​​​​ کویل های پیش گرمایشی
•​​​​​​​ کویل های پیش سرمایشی
•​​​​​​​ دمپر های دریچه هوای بیرون
•​​​​​​​ الکتروموتور و سیستم محرک فن
•​​​​​​​ دریچه هوای بیرون و توری محافظ
نصب هواساز
هواسازها در کارخانه به دو صورت یکپارچه و چند قسمتی تولید می شوند. به دلیل وجود الزامات موجود و با توجه به نیاز مشتری، می توان هواساز را به صورت دی مونتاژ ساخته و در محل مورد نظر مونتاژ کرد.
نکات مهم در نصب هواساز
در زمان نصب و راه اندازی دستگاه هواساز باید به نکات زیر توجه داشت:
1_لوله درین را باید به صورت مجزا به فاضلاب ساختمان متصل نمود.
2_محل نصب دستگاه هواساز باید با مواد عایق رطوبتی پوشش داده شود.
3_در صورت عدم استفاده از دستگاه هواساز، می بایست در فصل زمستان آب کویل را تخلیه نمود.
4_فضای کافی برای سرویس و تعمیرات بخش های مختلف هواساز با توجه به استاندارد ها وجود داشته باشد.
5_بر اساس عملکرد هواساز، محل نصب دستگاه باید در محلی قرار گرفته باشد که به هوای تازه دسترسی داشته باشد.
6_دریچه هوای تازه هواساز باید در محلی با شرایط و ارتفاع مناسب نصب شود تا نفوذ دود و آلودگی به این دریچه ها به کمترین مقدار برسد.
7_برای جلوگیری از ورود اجسام خارجی مانند پرندگان و حیوانات به داخل دستگاه باید در مقابل دریچه های هوای تازه، یک حفاظ تعبیه و نصب شود.
8_اتصال دهان خروجی دستگاه به کانال کشی ساختمان می بایست از قوانین و شرایط خاصی پیروی نماید. رعایت این قوانین موجب افزایش کارایی هواساز می شود.
9_به دلیل نصب هواساز بر روی یک فونداسیون سازه بتنی باید پیش از نصب دستگاه، این اطمینان را حاصل نمود که این فوندانسیون، قدرت تحمل وزن هواساز را دارا می باشد.
10_برای کاهش ارتعاشات وارد شده از هواساز به ساختمان باید از لرزه گیرهای زیر شاسی استفاده کرد که این لرزه گیر ها بر اساس وزن و نوع هواساز انتخاب می شوند.
11_جنس اتصال هواساز به کانال کشی ساختمان باید برزنت منجیت دار کانتینری باشد. زیرا این جنس باعث کاهش انتقال صدا و ارتعاشات به داخل ساختمان می گردد.
12_با توجه به اهمیت کاهش مسیر کانال کشی و نیز کاهش هزینه‌های مربوط به تاسیسات، هواساز را می بایست در محلی نصب نمایند که تهویه در آن محل مورد نیاز است.
13_سیستم گرمایش و سرمایش هواساز باید با دقت بالایی انجام شود و مسیرها به گونه ای انتخاب گردد که مانع باز و بسته شدن درب های دستگاه جهت سرویس و تعمیرات نشود.
14_در مواردی که دستگاه بر روی پشت بام ساختمان نصب شده است، لوله های ورودی و خروجی آب سرد باید عایق شوند تا در فصول گرم از گرم شدن لوله ها و آب داخل آن ها جلوگیری شود.
15_در صورت نصب دستگاه هواساز در طبقات بالای ساختمان و عدم امکان اجرای فوندانسیون، قبل از استقرار هواساز باید پیش بینی های مورد نیاز را جهت اجرای شاسی و جلوگیری از ارتعاش به سازه در نظر گرفته شود.
16_در پروژه هایی که هواساز بر روی پشت بام یا سقف طبقات ساختمان نصب می شود، باید پیش‌بینی‌های لازم به منظور تحمل بار دینامیکی و استاتیکی در نظر گرفته شود. در چنین مواردی لازم است که با مهندس سازه ساختمان مشورت گردد.
17_دستگاه تابلو برق با ابعاد مناسب که دارای تجهیزات کنترل و استاندارد مانند کنداکتور، بیمتال، فیوز و … برای الکتروموتورهای هواساز می باشد، در محل دستگاه نصب گردد. همچنین، دستگاه تابلو برق باید در محلی قرار گیرد که به راحتی قابل دسترسی و در دید کامل سرویس کار باشد.
راه اندازی دستگاه هواساز
پس از انتخاب محل نصب و انجام اقدامات مورد نیاز در این باره، برای راه اندازی هواساز می بایست به نکات زیر توجه نمود :
•​​​​​​​ از باز بودن دمپر ها و عملکرد آنها اطمینان حاصل شود.
•​​​​​​​ سیستم رطوبت زنی دستگاه هواساز مورد بررسی قرار گیرد.
•​​​​​​​ عملکرد صحیح تله بخار سیکل گرمایی در سیستم های گرمایشی بررسی گردد.
•​​​​​​​ پیش از روشن کردن دستگاه هواساز یاتاقان های بادبزن دستگاه گریس کاری شود.
•​​​​​​​ فیلتر هوا بررسی شود و در صورت نیاز به شست و شو یا تعویض، اقدامات لازم انجام شود.
•​​​​​​​ از درستی اتصال الکتروموتوردار، مدارهای کنترلی و تجهیزات الکترونیکی به تابلو برق اطمینان پیدا کرد.
•​​​​​​​ سیستم لوله کشی آب را به وسیله ی منبع انبساط پر از آب نمود و شیر فلکه های رفت و برگشت کویل را مورد بررسی قرار داد.
•​​​​​​​ بررسی پره های بادبزن، امری مهم و قابل توجه می باشد. از این رو می بایست از لق نبودن پره ها و توپی بادبزن اطمینان حاصل کرد.
•​​​​​​​ کیفیت تسمه ها بررسی شود و در صورت پوسیدگی و پارگی تعویض شوند. همچنین، پس از تعویض تسمه ها کشش آن ها مورد بررسی قرار گیرد.
•​​​​​​​ در هنگامی که دستگاه روشن می شود، بادبزن دستگاه و بلبرینگ های الکتروموتور بررسی شده و در صورت شنیدن صداهای غیر عادی باید آنها را تعویض و یا تعمیر کرد.
•​​​​​​​ میزان مصرف جریان الکتریکی اندازه گیری گردد و آن را با مقدار مطرح شده بر روی پلاک دستگاه مقایسه کرد و در صورت عدم تطابق نسبت به رفع مشکل اقدام نمود.
•​​​​​​​ ​​​​​​​پولی، فلکه الکتروموتورها و همچنین بادبزن ها کنترل و بازبینی شوند تا همگی در یک امتداد قرار گرفته باشند و پیچ های پولی و فلکه آچارکشی شود و در جای خود محکم گردند.